Bütün Bir Hafta

 Ne kadar da hızlı geçiyor günler ,haftalar,aylar ve yıllar ... Ne kadar çabuk otuz oldum hangi ara oldum hiç anlamadım. Hala soranlara yaşım için dilimin ucuna onyedi geliyor. Niyeyse onyedide takıldım... Ahh ama büyümek güzel şey, yaşlanmak sinir bozucu olsa da sanırım bir daha o ergen yaşlara dönmek istemem :)
   Otuz yaş haftamda , o koca hafta da dilime Fun'nın We Are Young şarkısı takıldı. Pek bir manidar oldu bütün hafta bu şarkının beyin hücrelerime hücum etmesi ve orada saatlerce beni mırıldansana ısrarları...
     İnsana gençlik enerjisi veren (ayy ne oluyor yahu 35 yaş sendromuna erken mi girdim ki ne ) bir bıcırıkla aynı evde yaşıyorum , ve dünyanın en güzel hediyesi olan bu hediyeden hediye almak otuz yaş doğum günüsünü bir anda farklı kılıyor. Hediye paketinin kurdelasını yemek için içi gitsede yemeden  verebilmeyi başarabildiği için kendisini kutluyorum ayrıca...

   30 yaşına girerken değişen bir çok şeyin yanında değişmeyen ve hiç bir zaman değişmeyeceklerde var;

                  Sevdiklerin ile bir arada olmanın verdiği huzur....

   Ablamın olmadığı bir yaşın hiç bir tadının olmayacağı, onun sesini duymadığım günün keyifsiz olacağı gerçeği ...

  Kestanenin hala uzun kış gecelerinin en keyifli atıştırmalığı olduğu....

   Soğuk hatta çok soğuk havaya rağmen kaprissiz , kibirsiz sardunyaları görmenin insanı çok ama çok mutlu etmesi....

  Ablamla birbirmize baktığımız falların abla-kardeş terapisi olması ...

                                      Kısa saçtan vazgeçmenin çok zor olduğu

               Taze soğanın hala en iyi diş kaşıyıcı olduğu....

 Rüzgar güllerine olan sevgim ve Melahat'in aileden biri olduğu değişmeyecek gerçekler...

 

               Haaaa bide 'haberim yokmuş gibi çek pampa' pozları....