17 Ocak 2014 Cuma

Mutfakta ki Küçük Yardımcı


 

 İlk doğduğu günü hatırlıyorum ... hatta hayatta ki en iyi dostlarımdan biri olan annesinin karnındayken attığı tekmeleri... Hande'yle konuşurduk 'ses tonu nasıl olacak, acaba ne meslek yapmak ister, hıım ilk kız arkadaşı nasıl bir kız olur ki ' ... Hep yanlarındaydım hala da yanlarındayım... Tuna'mın yeri benim için ayrı oldu hep . Şimdi altı yaşında yakışıklı bir çocuk oldu ve Buse'ye şimdiden abilik yapıyor.
   Beni çevresinde kiler 'bu senin kankan ' diye tanıttıkları için konuşmaya başladığı ilk günden beri bana kanka demekte minik şeytan... İsmimi nasıl telaffuz ettiğini hiç bilmiyorum çünkü bir kere bile başka şekilde hitap etmedi ... Kanka aşağı kanka yukarı... Beni halası ve dayısı gibi bir akraba sanıyor, hani olması gereken gibi...
   Zamanın bütün çocukları gibi çok zeki ve çok meraklı . Ve sorumluluk almaya bayılıyor... Annesiyle bana gelmeden önce onun için capkek yaptım yerken bana kremasını nasıl yaptığımı sordu. Anlattıktan sonra 'istersen eskiden yaptığımız gibi yaparız yine' dedim, gözlerinde ki o ışık inanılmazdı ... Saatlerce bizim dedikodumuzun bitmesini bekledi mutfağa doğru her yönelişimde arkamdan heyecanla koşarak geldi 'yapıyormuyuz kanka ' dedi ...Yüzünde ki o bekleyen masum bakışa dayanamayınca 'yürü hadi mutfağa 'dedim...
  



  Nasıl büyük bir titizlikle çalıştığını anlatamam...' Bitince çok güzel olur 'dimi dedi her bir işlemden sonra...



 Her şeyi o yaptı sadece mikser ile çırpma işini ben yaptım , verdiğim her görevden sonra daha bir mutlu oldu, başardığı için ona güvendiğimiz için ...



  Arada 'Nasıl gidiyor ? ' diye sorduğum da verdiği tepki :))


 Keki kağıtta mı pişirelim yoksa başka şekilde mi yapalım diye karar vermesini istediğimde o kadar heyecanlandı ki artık bir yerden sonra heyecanın etkisi ile saçmalamaya başlayıp hayatta yapılamayacak kek şekilleri sıraladı , kremaya taktığı için her teklifinden sonra 'krema da sürer miyiz?' diye sordu... işin içinden çıkamayınca bunlara bakmak ister misin dedim



  Tarif kitabını gördüğünde anlamadığım bir şekilde havalara uçtu, o kadar ki yükselmesi için çıkarttığımız merdivenden düşecekti ...' Tarif kitabımı o , anne tarif kitabı, inanmıyorum anne gördün mü?'...


 o bir karar veremeyince benim aklıma birden tart kalıbım geldi , hem ortası içe çökük olacağı için kremayı çok güzel yayabiliriz diye düşündüm ...
  Tuna son dokunuşu da yapınca kekimizi fırına attık...



   Sıra Tuna'nın en çok heyecan ile beklediği kısıma gelmişti... Krema kısmı .... Bu defa ganaj ile süslemek istedim . Minik çikolata canavarımda bu fikre bayılınca hemen hazırladık ganajımızı..

                                                           veeeeeee taaaa taaaaaaaa


                               Nescafeli , ganaj kremalı pastamız hazır ...





Bir çocuğu ona bir şeyler almadan mutlu etmenin yolu o kadar çok ki....Onları gülerken görmek dünyanın en büyük zenginliği ....


 Ve denemek isteyenler için tarifimiz :)

Kekimiz;
Malzemeler:
2 yumurta
2 çay bardağı süt
2 çay bardağı sıvı yağ ( ne kullanmak isterseniz)
1 su bardağı şeker
1 çay kaşığı karbonat
1 tatlı kaşığı limon suyu (karbonatın kokusunu ve tadını bastırması için )
1 paket vanilya
2 paket nescafe (3'ü 1 arada )
Göz kararı un

Ganaj
Yarım paket krema
 Göz kararı (kuvertür) çikolata (maalesef ölçü ile yapamıyorum :(  )

Kekimizin yapılışı
Yumurta ve şekeri güzelce mikserle çırpıyoruz, sonra sıvı yağ, süt ekleyip çırpmaya devam ediyoruz. Ayrı bir yerde karıştırdığımız (biz Tuna ile yapınca her şeyi bir anda boca ettik :) ) un, karbonat , vanilya, nescafe yi bu karışıma ekliyoruz ve spatula ile karıştırıyoruz.en son limon suyunu ekliyoruz...Ve önceden 175 dereceye ısıttığımız fırınımızda 30 dakika kadar pişiriyoruz .

Ganaj
 Kremayı ocakta sürekli karıştırarak pişiriyoruz. ( yanlardan hafif kabarmaya başlayınca hemen alıyoruz)ocaktan aldığımız kremaya  yavaş yavaş çikolatamızı atıp hızlı hızlı karıştırıyoruz...
( biz ganajı kekimizin üzerine dökmeden önce sabahtan kalan krem şantiyi sürdük kekimize çok daha güzel oldu :)

 
Paylaş

6 yorum :

  1. Çok güzel bir post olmuş bayıldım bayıldım. Keşke benimde böyle tatlı bir yardımcım olsa :)

    YanıtlaSil
  2. çok eğlenmiş görünüyor küçük bey
    ellerine sağlık birlikte zaman geçirmek gibisi yok...:)

    YanıtlaSil
  3. Çok güzel bir anlatım, keyifle, huzurla okudum.
    Allah çocukları hayatımızdan eksik etmesin.
    Ellerinize sağlık, özellikle Tuna' nın :)

    YanıtlaSil
  4. Minik aşcının ellerine sağlık :) Kimbilir ne güzel olmuştur :)

    YanıtlaSil
  5. Çok eğlenmiş gözüküyorsunuz, bayıldım. Çocukları sevindirmek kadar güzel ve sevap bir durum yok bence. Ellerinize sağlık.
    Bende bloguma beklerim. http://icimdenngeldi.blogspot.com/

    YanıtlaSil
  6. Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.

    YanıtlaSil