11 Ekim 2014 Cumartesi





 Bu neyin nefreti, bu hırs bu öldürme yakıp yıkma arzusu neyin nesi. Etrafında bu kadar güzellik varken birbirini öldürmek , kışkırtmak neden. Neden insan olmayı başaramıyoruz. Savaşarak dövüşerek, kaba kuvvet kullanarak değilde insan gibi problemlerin üstesinden gelmeyi ne zaman öğreneceğiz.
 hepimiz kardeşiz , dünya barışı ne güzel yehuu demiyorum. Olmayacak çünkü . Sen ne dersen de o seni kardeş gibi görmeyecek, dünyada tamamen barış olmayacak ... o sadece çocukları mutlu etmek için yazılan kitaplarda var. Biliyorum ...
 Ama ben filler tepişirken ezilen çimenlere üzülüyorum. Babasız kalan, sevgisiz kalan, ateşin tam ortasında kalan masumlara üzülüyorum.
 Klavye delikanlılığı yapmayı sevmiyorum... Bu olaylar olurken , yaşanırken oturduğu yerden başkalarına akıl verenleri , başkalarını kışkırtanları , pozitif olmaya çalışanlara içinde ki yüksek miktarlı kin ve nefret irinini boşaltanları sevmiyorum.
Güzel şeyler görmek istiyorum , güzel şeyler duymak istiyorum. Kızılay aracının yakıldığını , insanların öldüğünü değil. Biliyorum buda olmayacak ama en azından paralel yapının hesabını sormayı daha ilerilere ertelemeli bugünü görmelsin ... En azından yarın durumumuz daha kötü bir hal almadan ....
Paylaş

2 yorum :


  1. MEMLEKET İSTERİM

    Memleket isterim
    Gök mavi, dal yeşil, tarla sarı olsun;
    Kuşların çiçeklerin diyarı olsun.

    Memleket isterim
    Ne başta dert, ne gönülde hasret olsun;
    Kardeş kavgasına bir nihayet olsun.

    Memleket isterim
    Ne zengin fakir, ne sen ben farkı olsun;
    Kış günü herkesin evi barkı olsun.

    Memleket isterim
    Yaşamak, sevmek gibi gönülden olsun;
    Olursa bir şikâyet ölümden olsun.
    CAHİT SITKI TARANCI

    YanıtlaSil
  2. Sana katılmamak mümkün değil tatlım :(

    YanıtlaSil