Hediye

        Ahhh bu doğum günü hazırlıkları bitince kesinlikle boşluğa düştüm. Ne eğlenceli işmiş . Böyle eğlenceli organizasyon işi yapanları kıskanıyorum çok...
 İnanılmaz zevkli ve eğlenceli bir iş. Ben Buse'ye 'aman parti yapalım eksik kalmayalım' diye düşündüm düşünmesine  ama parti yapmamın ana nedeni kendime iş çıkarmaktı. Seviyorum böyle işleri. Kağıtla , makasla saatler geçirmeyi. Birilerini mutlu etmek için oturup uğraşıp ortaya bir şeyler çıkarmayı seviyorum...
  Onun için doğum gününde hediye kabul etmedik ama biz hediye verdik.
 Ama ben sevmiyorum öyle suyun bile üstüne bebeğimin en tatlı bir resmini koyup bütün masayı ya da alanı fotoğraf albümüne dönüştürmeyi. Ya da bebeğimin resminin olduğu magnetler dağıtmayı. Yani çok sevsekte yan komşu Hatice  teyze neden Buse'nin en sırıtkan fotosunu buzdolabının üstünde taşısın ki . Ben taşımam yani .Hatçe teyzenin fotosunu.
 Öyle hatıra kalsın maksatlı objeleri de sevmiyorum. Maalesef çok toz tuttukları için tutmuyorum bile hemen atıyorum , yani vermiş olmak için verilmiş , verelimde adet yerini bulsun olayını sevmiyorum.
  o yüzden hiç o işlere girmedim.
  Bahçeden topladığım erik ve kayısı ile marmelat yaptım, hepsi el yapımı ve mis gibi kokuyorlardı. Minicik ,kahvaltı sofrasına en fazla üç defa çıkacak kadar reçel alan kavanozlara doldurdum. Evet , evet kavanozları süslemedim :)
   Yanında da kırk yıllık hatır kalsın diye türk kahvesi verdim. ( iyi ki vermişim her verdiğime gittim neredeyse kahveye :)))Allah'ım, hazırlık yaparken  bir hafta ev buram buram misler gibi taze çekilmiş kahve koktu. Kahveleri renkli sipariş 'ten aldığım renkli kese kağıtlarına koydum. Minik kek altlıkları ilede süsledim.
 Hediyelerimi beyaz kağıt çantalarda verdim. Üşenmedim onları da süsledim . Renkli kurdelalar , simli evalardan etiketler ile ... Ve üstünde resimli etiket  olan tek şey bu kağıt çantalar oldu. Bu sevimli  çizimi bizim için Burcu Baraner  çizdi. Bu tatlı çizimimizi fotoğrafçı arkadaşımız etiket şeklinde bastı. Ve ben en çok bu çizimin olduğu  kağıt çantalarımızı sevdim ...

  

   Bir de benim minik konuklarım için ufak bir hediyem oldu.Çocukken tekrar tekrar okuduğum , halen sıkıldıkça okuduğum çok ama çok sevdiğim bir kitabı vermek istedim onlara. Samed Behrengi'den Küçük Kara Balık...40 'tan fazla ,  Buse'den sevgilerle notlu , kapağında sahibinin adı olan 40'tan fazla kitap. Sadece bir kişide bile bende bıraktığı etkiyi bıraktığını duyarsam yıllar sonra o da bana yeter sanırım :)

  Bir de simli evalar var.İnsanı uğraşırken mutlu eden .  Haaa birde simleri deli gibi kaşındıran .

İlk Buse'ye evde kendi aramızda minik bir kutlama yaparken kullanmıştım. Altın sarısı bir taç için .

 Sonra doğum gününde ki bütün bebişlere bir tane yaptım.

  Kesip biçtikten sonra diktim onları. Öyle zımbayla basit iş yapmadım yanisi :) Yarısından sonra iki tatlı dost yardım etti de yetişti:)

   Bunlar geriye kalanlar. (gelmek isteyip te bir sebepten gelemeyenlerimin)  Çiçekli olan doğum günü kızının , yanındaki minicikte benim . Eksik kalamazdım.

                       

                                                         Yani benim--di ....

      Kırptıklarımdan arta kalanlar ile de etiket yaptım. Bu delgeci geçen kış tchibo dan almıştım. Bir gün çok severek kullanacağımı bilerek...

   Hepsinin arkasında mührü var...(En çok mesut olduğum husus bu lüzumsuz görünen minnak şeylerimin işe çok yaramış olmaları )

  Ve ben tüm bunları yaparken minicik bir yardımcım vardı ... Ben masa başındayken oda yanımda oturduğunda kendini bir bi şey sanıyor, bir havalar i bir yapınmalar... Sanki bunları o yaptı....
  Gerçi o yapmasa da yapma sebebi oldu...